Gada艂 dziad do obrazu, (a) obraz do niego ani razu M贸wi艂 dziadGada艂 dziad do obrazu, (a) obraz ani razuGada艂 dziad do obrazuM贸wi艂 dziad do obrazuM贸wi艂 dziad do obrazu, (a) obraz ani razuM贸wi艂 dziad do obrazu, (a) obraz do niego ani razuGada艂 dziad do obrazu, (a) obraz ani razuGada艂 dziad do obrazuM贸wi艂 dziad do obrazuM贸wi艂 dziad do obrazu, (a) o
Przed chwil膮 pan pose艂 Wenderlich by艂 艂askaw - u偶ywaj膮c starego powiedzenia: gada艂 dziad do obrazu, a obraz ani razu - ustawi膰 siebie w roli tego gadaj膮cego, a wielkim mimem i obrazem by艂 obecny w艣r贸d nas przewodnicz膮cy krajowej rady radiofonii.
Stoi ko艣ci贸艂 murowany, oj! A w nim okna, drzwi i 艣ciany, ,oj! By艂 to dziad cudownik wielki ,oj. kiedy patrza艂 na te belki, oj. zamiast 艣tyrech widziol osim, 艂oj. A lud ca艂y dziwowo艂 si臋, 艂oj! Sta艂 si臋 cud pewnego razu, oj! Przem贸wi艂 dziad do obrazu, oj! A obraz do艅 ani s艂owa, oj!
hY0cl.
gada艂 dziad do obrazu wiersz